بررسی شیوه داستانگویی عاشیق ها و نقال ها (مطالعه موردی داستان رستم و سهراب و داستان سفردربند کوراوغلو )
| مشخصات پروپوزال | |||
|---|---|---|---|
| عنوان فارسی پروپوزال | دانلود پروپوزال بررسی شیوه داستانگویی عاشیقها و نقالها (مطالعه موردی داستان رستم و سهراب و داستان سفردربند کوراوغلو ) | ||
| عنوان انگلیسی پروپوزال | Investigating the Storytelling Method of the Ashigh and the epic storyteller (A Case Study of Rostam and Sohrab Story and Koroghoo travel to Darband story) | ||
| تعداد صفحات | ۲۵ | ||
| سال نگارش | ۱۳۹۹ | ||
| رشته | پژوهش هنر | ||
| قالب فایل | Word | ||
| دانلود پروپوزال | کلیک جهت دانلود پروپوزال | ||
بیان مسئله
داستان‌ها و افسانه‌ها بی شناسنامه نیستند، آنها سینه به سینه گشته‌اند، فرم گرفته‌اند، رشد کرده‌اند و تا به امروز نگهداری شده‌اند. کشور عزیز ما با رنگین کمانی از قومیت‌های مختلف گنجینه عظیمی از ادبیات و هنر مردمی را در خود جای داده و در بین ملل مختلف داستان‌ها و افسانه‌های ایرانی جای برجسته و ویژه‌ای دارد. تعبیرها و ترکیبات زیبا و لطیف در زبان لهجه‌های مختلف در این داستان‌هابسیار شیوا و دل انگیز است. در بین این اقوام باشکوه، داستان‌سرایان بومی و حرفه‌ای وجود دارند که در حفظ این آثار ارزنده نقش بسزایی دارند. از جمله این داستان‌سرایان و روایتگران میتوان عاشیقها و نقالها را نام برد، که هر کدام در جای خود در حفظ و انتقال این هنر مردمی نقش پر رنگ دارند. شیوه داستانگویی عاشیق ها و نقال ها
عاشیقها: «فکرت ترکمن در مقدمه اثر تحقیقی خود پیرامون داستان «عاشیق غریب» داستان‌ها را آثار منظوم طویلی می‌داند که خنیاگران مردمی اوزان‌ها، آکینها، بخش‌ها، عاشیقها و … به همراهی قوپوز و یاساز تعریف می‌کنند و می‌کوشند تا با یک رشته از حرکات و ژست‌ها و تقلیدها تعریف خود را جاندار و مؤثرتر سازند. شیوه داستانگویی عاشیق ها و نقال ها
رئیس نیا در کور اوغلو در افسانه و تاریخ می‌گوید این نغمه سرایان به چندین هنر چون شاعری، نوازندگی، آهنگ‌سازی، آواز خوانی، هنر پیشگی، رقاصی، تردستی، شعبده بازی، داستانگویی و داستان پردازی و … آراسته بودند. شیوه داستانگویی عاشیق ها و نقال ها
نقالی یک جریان فرهنگی است که از زمان‌های دور در جامعه ایران رواج داشته است و بخش بزرگی از میراث فرهنگیو ادبی است که به ما رسیده است. نقالان داستان‌هایی از حماسه‌های قومی ملی، دینی و واقعه‌های تاریخی و شبه تاریخی و مذهبی را با کلامی سنجیده و آهنگین و بیانی گرم و رسا در میان جمع مردم و در فضاهای عمومی یا محل‌های خصوصی به صورت نظم و نثر نقل و روایت می‌کنند.
شیوه داستانگویی عاشیق ها و نقال ها
هنر نقالی به عنوان یادگار کهن و باستانی و نمایشی ایرانی در بازگویی داستان‌ها و افسانه‌های این مرز و بوم است و نقال هنرمندی است با استعدادهای قابل توجه برای حفظ اشعار، متن‌ها و توانایی بداهه گویی و مهارت در سخنرانی، و توانایی بالا در اجرای نقش‌های مختلف قهرمانان داستان‌ها و افسانه‌ها.
نقالها حافظان و اشاعه دهندگان فرهنگ عامیانه، داستان‌های حماسی و قومی و موسیقی فولکلور ایرانی شناخته می‌شوند. نقالی در گذشته فرهنگی و ادبی ایران در معنای گسترده، خواندن وباز گفتن هر گونه داستان اعم از پهلوانی، تاریخی، غنایی، دینی و … به کار می‌رفته است.
داستان‌ها و شیوه روایت و نقالی یکی از آفرینش‌های قدمت دار ادبیات مردمی در هر مرز و بومی است. آمیختگی هنرهای مختلف از جمله شعر، موسیقی، نمایش،نغمه‌های مردی در این آثار شناسایی قومی و ملی را برای این آفرینش‌ها فراهم کرده است. «به جرات میتوان گفت داستان‌های بازتاب تمایلات، آرمان‌ها، باورداشت ها،مراسم وسنن است که بین خلق‌ها سرشته و پرورده شده‌اند و از گذشته آن‌هانشان‌ها دارند. که از دیدگاه‌های مختلف تاریخی، قوم شناسی ،زبان شناسی، جامعه شناسی و … مورد توجه و دارای ارزش هستند.
داستان رستم و سهراب یکی از محبوب‌ترین و مشهورترین داستان‌های شاهنامه است، با داشتن جنبه‌های عاطفی و احساسی بسیار قوی و بن مایه تراژ یک آن، کمتر نقالی است که این داستان پراحساس را دستمایه هنر خود قرار نداده باشد.
کشته شدن پسر به دست پدر در اغلب حماسه های جهانی تکرار شده است و اقبال عموم مردم به این داستان ، نقالان را و امیداشت تا حد زیادی بر جذا بیت های روایی آن بیفزایند که در طومار ها بازتاب یافته است .
شیوه داستانگویی عاشیق ها و نقال ها
در طرح کلی داستان رستم و سهراب و داستان سفر در بند کورا وغلو مشابهت های زیادی دارند و این ذهنیت را القا می کنند که داستان سفر در بند کورا وغلو که در بین عاشیق ها با نام (( کورا وغلووکرد اوغلو )) هم روایت می شودآیا بر اساس شاه نامه فردوسی پرداخته شده است.
نتایج حاصل از بررسی اشتراکات و تفاوت ها موجود از نظر پیرنگ ، تناظر شخصیت ها ، انگیزه ها و کشمکش های موجود در دو داستان موید این ادعاست. حکایت پیکار خویشاوندانی و به ویژه پدر و پسری که همدیگر را نمی شناسند حدیثی دیرینه است .
اما طرح کلی و ساختار آنها به همدیگر شبیه است. در بیشتر داستان ها پهلوان در دیار غربت با زنی ملاقات می کنند که مادر فرزندش می شود. لیکن بعد از ازدواج بلافاصله یا چندی بعد او را ترک می کند و مطابق آیین ازدواج های بدون همسری فرزند در خانواده مادر می ماند و پرورش می یابد.
سال ها بعد پدر و پسر بدون اینکه همدیگر را بشناسند در برابر هم قرار می گیرند که این اتفاق گاه بر تراژدی می انجامد و پدر یا پسر بدست دیگری کشته می شود و گاه با واسطه ای پدر و پسر همدیگر را می شناسند و داستان ختم به خیر می شود. این شباهت های فراوان بین این دو داستان و روایتهای جذاب آن توسط عاشیقها و نقالها باعث شد تا موضوع شیوه داستانگویی و پرداخت به شرایط داستان پردازی جهت انجام این پژوهش مورد توجه قرار گرفت.
فهرست مطالب پروپوزال بررسی شیوه داستانگویی عاشیقها و نقالها (مطالعه موردی داستان رستم و سهراب و داستان سفردربند کوراوغلو )
- بیان مسأله اساسی تحقیق شیوه داستانگویی عاشیق ها و نقال ها
- اهمیت و ضرورت انجام تحقی
- مرور ادبیات و سوابق مربوطه
- جنبه جدید بودن و نوآوری در تحقیق
- اهداف مشخص تحقیق
- اهداف کاربردی تحقیق، نام بهره وران
- سؤالات تحقیق شیوه داستانگویی عاشیق ها و نقال ها
- فرضیه های تحقیق شیوه داستانگویی عاشیق ها و نقال ها
- تعریف واژهها و اصطلاحات فنی و تخصصی
- شرح کامل روش (میدانی، کتابخانهای) و ابزار (مشاهده و آزمون، پرسشنامه، مصاحبه، فیشبرداری و غیره ) گردآوری دادهها
- فهرست منابع و مأخذ
نقد و بررسی‌ها
هنوز بررسی‌ای ثبت نشده است.