چکیده

در این مقاله، ابتدا نقاط ضعف ساختمان‌های روستایی شناسایی و بررسی شده است. سپس الزامات آیین‌نامه با روش‌های اجرا، مقایسه شده و ناهمخوانی این دو و نیز ضعف اجرایی این ساختمان‌ها ابتدا به‌صورت جزء جزء و سپس به‌صورت کلی تشریح شده است. در مرحله بعد، تحلیل آسیب‌پذیری لرزه‌ای که نخستین گام برای مقاوم‌سازی ساختمان است، انجام شده است تا از این رهگذر میزان آسیب‌پذیری ساختمان به‌صورت کیفی و کمّی ‌مشخص شود. بعد از ارزیابی خسارت وارده به ساختمان و بحث درباره عامل اقتصادی، ضرورت تحلیل‌های سازه‌ای برای ارزیابی مقاومت سازه‌ای در مقابل بارهای جانبی مطرح شده است. در نهایت اینکه آیا مقاوم‌سازی مقرون به‌صرفه است یا نه، اگر هزینه تعمیر ساختمان آسیب‌دیده با توجه به ارزش باقی‌مانده ساختمان دارای توجیه اقتصادی باشد، اقدام به بهسازی و مقاوم‌سازی ضرروت پیدا می‌کند ]۱[.  روش‌های بهسازی لرزه‌ای برای افزایش طول عمر مفید سازه‌ها، افزایش مقاومت نسبی، و افزایش ایمنی سازه‌ها پیشنهاد شده و با توجه به امکان‌سنجی اجرایی، دیدگاه‌ها، امکانات محلی و نقاط ضعف و قوت هر روش مورد بحث و بررسی قرار گرفته است.