دانلود رایگان مقاله isi اثرات مسئولیت اجتماعی مدیریت منابع انسانی بر مشروعیت سازمانی

 چکیده : مطالبات اجتماعی برای مسئولیت اجتماعی شرکت (CSR)در سال‌های اخیر رو به افزایش بوده‌است. سازمان‌ها نیاز به پیروی از رفتار مسئولانه اجتماعی برای دریافت حمایت سهامداران را درک می‌کنند. به علاوه، کاربرد اصول CSR در مدیریت منابع انسانی (HR)پیچیده‌تر شده‌است و تحقیقات تجربی بیشتری مورد نیاز است. در حقیقت، در صورتی شرکت ها قانونی به حساب می آیند که نه تنها از نظر بیرونی بلکه درونی نیز از نظر اجتماعی تعبیه شده اند.

تحت این سناریو، هدف اصلی این تحقیق، تحلیل رابطه بین اجرای مسئولیت اجتماعی مدیریت منابع انسانی و مشروعیت سازمانی است. علاوه بر این، ارتباط و عملکرد سیاست‌های متنوع CSR از طریق اجرای ماتریس اهمیت عملکرد (IPMA)تحلیل خواهند شد. برای این منظور، ارزیابی‌های انجام‌شده توسط ۱۵۷ کارشناس CSR در حدود ۳۰ شرکت چند ملیتی در نظر گرفته می‌شوند.  PLS – SEM به داده‌ها اعمال شده‌است و یک رابطه قوی و مثبت بین رویه‌های CSR مربوط به کارمندان و مشروعیت سازمانی را نشان می‌دهد. نتایج اطلاعات مرتبطی را برای مدیران شرکت به منظور بهبود بهینه‌سازی منابع و مدیریت ذینفعان داخلی از طریق معرفی صحیح و کارآمد سیاست‌های CSR ارائه می‌دهد.

مشخصات مقاله

1. سال انتشار ۲۰۲۲
2. نوع مقاله: ISI Research articles
3. ژورنال مقاله: Technological Forecasting and Social Change
4. ضریب تاثیر(impact factor)  : ۸٫۵۹۳

Abstract

Social demands for corporate social responsibility (CSR) have been increasing in recent years. Organizations understand the need to follow socially responsible behavior to receive stakeholder support. In addition, the application of CSR principles within human resources (HR) management has become more relevant, and more empirical research is needed. In fact, enterprises will be considered legitimate if they are viewed as socially embedded not only externally but also internally. Under this scenario, the main objective of this research is to analyze the relationship between the implementation of socially responsible HR management and organizational legitimacy.

Furthermore, the relevance and performance of diverse CSR policies will be analyzed through the implementation of the importance-performance matrix (IPMA). For this purpose, the evaluations made by 157 CSR experts on approximately 30 multinational companies are considered. PLS-SEM is applied to the data and shows a strong and positive relationship between CSR practices focused on employees and organizational legitimacy. The results offer relevant information for company managers to improve their resource optimization and internal stakeholder management through the correct and efficient introduction of CSR policies.

جهت دانلود ترجمه مقاله کلیک کنید.

کلید واژه ها: مشروعیت، مسئولیت اجتماعی شرکت، مدیریت منابع انسانی کارکنان

فهرست مطالب مقاله ترجمه شده  اثرات مسئولیت اجتماعی مدیریت منابع انسانی بر مشروعیت سازمانی

• مقدمه 
• چارچوب نظری
•  مسئولیت اجتماعی شرکت و کارمندان
• مسئولیت اجتماعی شرکت و مشروعیت
• مواد و روش‌ها
• نمونه و جمع‌آوری داده‌ها
• اندازه‌گیری متغیر
• تجزیه و تحلیل داده‌ها
• نتایج
• تحلیل توصیفی
• مدل ساختاری
• بحث و نتیجه‌گیری
• مراجع

1. مقدمه

 در بازارهای امروزی، سازمان‌ها به مدیریت روابط خود با ذینفعان برای ایجاد ارزش و منافع متقابل نیاز دارند( Horisch و همکاران، ۲۰۱۴؛ Freudenreich و همکاران، ۲۰۲۰). فریمن مفهوم نظریه سهام دار را معرفی کرد، که علایق گوناگون سازمانی را شناسایی کرده و اهمیت نه تنها سوددهی، بلکه درک و توجه به تاثیری که فعالیت‌های شرکتی بر مخاطبان مختلف دارند را نشان می‌دهد.

گروه های ذینفع تحت تأثیر رفتار و اقدامات سازمان قرار می گیرند.  با این حال، درک این نکته مهم است که این اقدامات بر ثبات شرکت ها نیز تأثیر می گذارد (سیلوا و همکاران، ۲۰۱۹).  در واقع، دوام سازمانی به شدت به توانایی برآوردن نیازهای ذینفعان و درک ادراک آنها بستگی دارد (اولمر و سلنو، ۲۰۰۰). بنابراین، اگر شرکت‌ها می‌خواهند در میان‌مدت تا بلندمدت موفق باشند، باید طیف کاملی از این نیازها را شناسایی کنند و بتوانند روابط پایداری با پایگاه ذینفعان خود ایجاد کنند (Dmytriyev et al., 2021).

جهت دانلود ترجمه مقاله کلیک کنید.

 در حال حاضر، الزامات ذینفعان در مورد تأثیر اجتماعی سازمان هایی که با آنها در ارتباط هستند تقویت شده است. این گروه‌ها از شرکت‌ها انتظار دارند که به نیازهای اجتماعی که فراتر از ملاحظات اقتصادی است پاسخ دهند (کارول، ۱۹۹۹) و از تعامل با مؤسساتی که قادر به برآوردن انتظارات رفتار اجتماعی آنها نیستند اجتناب کنند (Fatma and Rahman, 2014; Fatma et al., 2019; Maignan. و فرل، ۲۰۰۴). سازمان ها برای بقا و موفقیت در بازار به حمایت سهامداران نیاز دارند. بنابراین، معرفی سیاست‌های مسئولیت اجتماعی شرکت به عنصری حیاتی در پاسخگویی به خواسته‌های اجتماعی تبدیل شده است.

 بیشتر تحقیقات موجود در مورد مسئولیت اجتماعی شرکت (CSR) به دنبال تجزیه و تحلیل چگونگی تأثیر این سیاست ها بر ادراکات ذینفعان خارجی – مانند مشتریان، دولت ها، بازارها به طور کلی و غیره است (Del-Castillo-Feito et al., 2021; توسن و همکاران، ۲۰۲۱). با این حال، مدیریت داخلی و تأثیر این اقدامات نسبتاً ناشناخته باقی مانده است (بلانکو-گونزالس، دیز-مارتین، کاچون-رودریگز و پرادو-رومان، ۲۰۲۰).

سازمان‌ها می‌توانند ابتکارات CSR متنوعی را اعمال کنند و با در نظر گرفتن نقش حیاتی کارکنان در عملکرد و موفقیت سازمانی، رویه‌های مسئولیت‌پذیر اجتماعی را در مدیریت خود معرفی کنند که دانش و فرهنگ شرکت را افزایش و مشروعیت سازمانی را بهبود می بخشد  (بارنا-مارتینز، لوپز-فرناندز و رومرو-فرناندز، ۲۰۱۹; پدرینی و فری، ۲۰۱۱). بکارگیری ابتکارات مسئولیت اجتماعی، مانند تشویق روابط روان بین کارکنان و مدیران یا در نظر گرفتن منافع کارکنان، باعث ایجاد اعتماد در شرکت می شود (بلانکو-گونزالس و همکاران، ۲۰۲۰؛ شرر و همکاران، ۲۰۱۳).

• 

دانلود جدیدترین مقالات ترجمه شده مدیریت 

۱٫ Introduction

In today’s markets, organizations need to manage their relationships with stakeholders to create value and mutual benefits (Hörisch et al., 2014; Freudenreich et al., 2020). Freeman (۱۹۸۴) introduced the stakeholder theory concept, which identifies diverse organizational interests and shows the importance of not only being profitable but also of understanding and caring about the impact that corporate activities have on different audiences.

Stakeholder groups are affected by organizations’ behavior and actions; however, it is important to understand that these actions also impact corporations’ stability (Silva et al., 2019). In fact, organizational viability strongly depends on the ability to satisfy stakeholders’ needs and understand their perceptions (Ulmer and Sellnow, ۲۰۰۰). Thus, if enterprises want to be successful in the medium-to-long term, they must identify the full range of these needs and be able to build lasting relationships with their stakeholder base (Dmytriyev et al., 2021).

Currently, stakeholders’ requirements regarding the social impact of the organizations with which they are associated have been strengthening. These groups expect companies to respond to societal needs that extend beyond economic considerations (Carroll, ۱۹۹۹) and will avoid engaging with institutions that are not able to meet their social behavior expectations (Fatma and Rahman, ۲۰۱۴; Fatma et al., 2019; Maignan and Ferrell, ۲۰۰۴). Organizations need stakeholder support to survive and succeed in the market. Thus, the introduction of corporate social responsibility policies has become a critical element in responding to social demands.

Most of the existing research on corporate social responsibility (CSR) has sought to analyze how these policies affect external stakeholders’—such as customers, governments, markets in general, etc.—perceptions (Del-Castillo-Feito et al., 2021; Toussaint et al., 2021). However, the internal management and impact of these actions remain relatively unexplored (Blanco‐Gonzalez, Diez-Martín, Cachón-Rodriguez and Prado-Román, 2020). Organizations can apply diverse CSR initiatives and, considering the critical role that employees play in organizational performance and success, introduce socially responsible procedures within their management that will enhance corporate knowledge and culture (Barrena‐Martinez, López‐Fernández and Romero‐Fernández, 2019; Pedrini and Ferri, ۲۰۱۱). Applying social responsibility initiatives, such as encouraging fluid relationships between employees and managers or considering employees’ interests, will build trust within the company (Blanco‐Gonzalez et al., 2020; Scherer et al., 2013).

Implementing social responsibility measures benefits companies in a variety of ways, but this effect is perhaps most notable in their financial results (Barnett and Salomon, ۲۰۰۶; Orlitzky, ۲۰۱۳; Wang et al., 2016). Socially responsible organizations will improve their social capital and corporate reputation (Del-Castillo-Feito et al., 2021; Del-Castillo-Feito et al., 2019), which are relevant intangible assets for long-term survival in any sector. Scholars have proven the relationship between CSR practices and better financial performance (Surroca et al., 2010; Zhang et al., 2018) since the relationship with internal stakeholders will be strengthened in response to newly adopted ethical management practices (Ferrell et al., 2019). Furthermore, employees will feel more engaged with and committed to the organization to which they belong if the actions these organizations undertake are perceived to be socially responsible (Barrena‐Martinez et al., 2019; Collier and Esteban, ۲۰۰۷; De Roeck and Delobbe, ۲۰۱۲; Jones, ۲۰۱۰; Kim et al., 2010).