دانلود مقاله آماده ارتقا امنیت لایه فیزیکی برای انتقال قابلیت های دسترسی چندگانه ی غیر متعامد در حوزه ی اینترنت اشیا سلولی

چکیده

در این تحقیق با استفاده از شکل هندسی تصادفی، به بررسی امنیت لایه فیزیکی برای قابلیت های دسترسی چندگانه ی غیر متعامد (NOMA) در اینترنت اشیاء سلولی (IoT) پرداخته می شود. مدل مبتنی بر فرایند دسته بندی پواسون، در طرح انتقال داده از ایستگاه زمینی به ماهواره NOMA توصیف می شود، در این طرح پایانه های IoT در اطراف ایستگاه پایه قرار گرفته اند.
با توجه به مداخله ی شدید تعداد زیادی از پایانه های IoT، مداخله ی درون سلولی نیز به حساب آورده شده است. به منظور ارتقاء امنیت لایه فیزیکی انتقال داده از ایستگاه زمینی به ماهواره NOMA با افزایش سربار محدود در پایانه های IoT، ایستگاه های پایه نه تنها سیگنالهای پایانه های IoT را دریافت می کنند، بلکه سیگنال های در هم شده را کامل حذف می کنند تا عملکرد هر استراق سمع کننده ی احتمالی افت پیدا کند.

به منظور توضیح عملکرد امنیت لایه فیزیکی، مشتق عبارت های احتمال پوشش و احتمال قطع پنهان کاری گرفته می شود. جهت کسب اطلاعات و شناخت بیشتر، توان پنهان کاری شبکه گسترده (NST) و کارایی انرژی پنهان کاری شبکه گسترده (NSEE) تجزیه و تحلیل شده است. این مسئله ثابت شده است که با استفاده از طرح در هم شده ی ایستگاه پایه ی دو طرفه ی کامل، می توان عملکرد پنهان کاری را بهبود بخشید.

تاثیرات شدت BS و توان در هم شده روی عملکردهای شبکه، در نتایج تحلیلی و شبیه سازی ثابت شده است. همچنین ثابت شده است که NST و NSEE ، از طریق طرح پیشنهادی ما به طرز چشمگیری ارتقا یافته اند. با استفاده از این نتایج، می توان از امنیت اطلاعات محرمانه ی انتقال یافته از طریق پایانه های IoT با پیچیدگی کم، در برابر استراق سمع محافظت کرد.

ﻣﻘﺪﻣﻪ ارتقا امنیت لایه فیزیکی برای انتقال قابلیت های دسترسی چندگانه ی غیر متعامد در حوزه ی اینترنت اشیا سلولی

اینترنت اشیاء (IoT)، حاکی از اتصال فراگیر در هر جا و هر چیز است. و فناوری جدیدی را نشان می دهد که در سالهای بعد رونمایی خواهد شد. شبکه های سلولی، نقش اصولی و مهمی در ایجاد اتصال مایل نخست در بخش بزرگی از پایانه های IoT ایفا می کنند. همانطور که انتظار می رفت، تا سال ۲۰۲۰ بیش از ۲۵ میلیارد دستگاه به شبکه های سلولی متصل خواهند شد، این تعداد بسیار بیشتر از تعداد دستگاه های موجود در شبکه های بی سیم می باشد. بنابراین، اتصال به یک چنین تعداد زیادی پایانه ی IoT، برای IoT سلولی چالش برانگیز است.

از بین همه ی فناوری های موجود، تکنیک های سیستم نسل پنجمی آینده (۵G) نقش مهمی در توسعه ی IoT ایفا می کنند. دسترسی چندگانه ی غیر متعامد (NOMA)، که فناوری دسترسی بالقوه برای نسل پنجم است، امکان استفاده ی همزمان از یک بلوک منابع مشابه (RB) را در اختیار کاربران قرار می دهد. از اینرو کارایی NOMA نسبت به دسترسی چندگانه ی متعامد (OMA) بیشتر است. همچنین احتمالات بالقوه ی زیادی در IoT سلولی ثابت شده است. …..